-
1 konik
[конік]m1) коник
См. также в других словарях:
konik polny — {{/stl 13}}{{stl 7}} owad roślinożerny, zielony lub w odcieniu zieleni, mający długość do kilku centymetrów, poruszający się skokami dzięki dwojgu dużych nóg znajdujących się w tylnej części ciała; żyje na łąkach i na polach, pocierając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący, rosnący, żyjący na polu, polach; wykonywany na polu, w polu; znaleziony na polu, w polu, przyniesiony z pola itd. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polny — 1. «znajdujący się, rosnący na polu; żyjący, gnieżdżący się na polu; odbywający się na polu; pochodzący, zebrany z pola» Polny kamień. Polne kwiaty. Roboty polne. ∆ Polna droga, dróżka, ścieżka «droga, dróżka, ścieżka wiodąca przez pole» ∆ Polny… … Słownik języka polskiego
konik — m III, DB. a, N. konikkiem; lm M. i 1. «pieszczotliwie o koniu; także: mały koń» Siwy, kary konik. Wio koniku! ∆ Konik polny «owad z podrzędu szarańczaków, skaczący; wydaje charakterystyczne dźwięki przez pocieranie tylnych nóg o pokrywy» ∆ zool … Słownik języka polskiego
szarańczak — m III, DB. a, N. szarańczakkiem; lm M. i 1. «owad z rzędu prostoskrzydłych mający długość od kilku milimetrów do ponad 10 cm, czułki krótkie, skrzydła szerokie, w stanie spoczynku złożone wachlarzowato, często żywo zabarwione; narząd słuchowy na… … Słownik języka polskiego